بررسی تغییر آنزیم های آنتی اکسیدانت و ماتریکس متالوپروتئیناز محیط رویی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان و چربی در شرایط کشت

سابقه و هدف: سلول های بنیادی مزانشیمی (mscs) به دلیل توانایی تکثیر، تمایز و ترمیم بالا در سلول درمانی نقش های مهمی ایفا می کنند. یکی از مشکلات در مسیر کشت سلول های بنیادی قبل از استفاده درمانی، ظهور علائم پیری سلول در شرایط کشت است. تغییرات پیری با کاهش ظرفیت تولید آنزیم های آنتی اکسیدانت و تغییرات پروتئین های ماتریکس متالوپروتئیناز (mmps) هم راه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه ظرفیت تولید آنزیم های آنتی اکسیدانتی سوپراکسیددسموتاز (sod) و گلوتاتیون پراکسیداز (gpx) و 2-mmp در محیط رویی سلول بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان (bmscs) و بافت چربی (adscs) موش صحرایی است. مواد و روش ها: bmscs و adscs به ترتیب از بافت های مغز استخوان های فمور و تیبیا و چربی زیرجلدی جدا شدند. سلول ها در محیطα-mem غنی شده با 10% سرم جنین گاوی (fbs) تا 7 پاساژ متوالی کشت شدند. بررسی میزان فعالیت آنتی اکسیدانتی وmmpدر محیط رویی فاقد سرم به ترتیب با روش های سنجش آنزیمی و زایموگرافی صورت گرفت.  یافته ها:bmscs و adscs از لحاظ فعالیت آنزیم هایsod و gpx به طور تقریباًیکسان، به ترتیب در پاساژهای 5 و 6-4 بیش ترین فعالیت را نشان دادند. هم چنین، از لحاظ فعالیتmmp، پاساژ چهارم مناسب ترین پاساژ است. از طرفی دیگر، سنجش mda و ldh سلامت غشا در این سلول ها را نشان داد.  نتیجه گیری:بافت چربی دارای ظرفیت آنتی اکسیدانتی بالایی است. هم چنین پاساژهای 6-4 زمانی است که ظرفیت تولید آنزیم های آنتی اکسیدانتی و mmp در bmscs و adscs در بالاترین سطح خود قرار دارند